Hor "Kir Stefan Srbin" je osnovan pri crkvi Sv. Save, 19 maja 2000 godine u Torontu, pod dirigentskim rukovodstvom g-đe Jasmine Vučurović. Ime hora simbolizuje sam početak srpskog muzičkog stvaralaštva, jer je Kir Stefan Srbin prvi srpski srednjevekovni kompozitor za koga do sada znamo. Crkvene pesme, prikupljene u zborniku pod nazivom Psaltikija, Kir Stefan Srbin je stvarao u Rumuniji, sadašnjoj Makedoniji i na dvoru despota Lazara Brankovića u Smederevu u XV veku, u svojstvu domestika horovođe i dijaka - pisara. Jedna od najvećih dragocenosti u postojećoj pisanoj dokumentaciji is tog vremena je i crkvena pesma "Ninja sili nebesnije", koju hor izvodi, šest vekova kasnije, od svog prvog javnog nastupa 27. januara 2001 godine na Svetosavskoj proslavi u crkvi Sv. Save.
Početak rada hora je okupio članove koju su pre dolaska u Kanadu bili članovi naših poznatih i priznatih horova, koji su sticali iskustva na svetskim takmičenjima i pevali na najčuvenijim svetskim scenama ali isto tako i članove koji nisu imali prilike da steknu takva iskustva. Znanja i iskustva stečena u horovima "Obilić" ("Branko Krsmanović"), RTB-a, "Prvo beogradsko pevačko društvo" iz Beograda, "Svetozar Marković" iz Novog Sada, "Slobodan Princip Seljo" iz Sarajeva, "Omladinski hor" iz Zenice, na podijumu Karnegi hola ili pod šatrom svetskog festivala u Langolenu, nesebično se prenose na nove i mlađe članove.
Slaveći Boga, hor učestvuje na službama u crkvi Sv. Save u Torontu, od Uskrsa 2001 godine, izvodeći Božanstvene Liturgije Sv. Jovana Zlatoustog i Sv. Vasilija Velikog, Velikoposno večernje i učestvuje u obredima venčanja. Repertoar hora se vremenom proširuje sa dela St.St. Mokranjca i na dela drugih kompozitora pravoslavne muzike, kao što su S. Rahmanjinov, Strokin, Dvorecki, Svetolik Pašćan, Petar Česnokov, Nikolaj Kedrov, itd.. Hor je tokom godinu dana učestvovao u službama u manastiru Sv. Preobraženja u Miltonu i crkvi Sv. Nikole u Hamiltonu.
Hor "Kir Stefan Srbin" je odlučio da za svoju slavu prihvati 10. maj, dan kada su 1594. godine u Beogradu, na Vračaru, spaljene mošti Svetog Save u želji da se uništi nada u duši srpskog naroda, dan kada je vetar razneo dim i pepeo spaljenih moštiju po svim srpskim zemljama i ulio narodu snagu i nadu u spasenje. Vetar koji je i nas rasejao po sevetu je ustvari promisao Božja da svojom divnom tradicijom, svojim crkvenim pevanjem i svim onim što smo poneli sa sobom svedočimo našu veru, da je očuvamo i prenesemo na mlađa pokolenja.
